Pedagogische visie woonwijken kleurt mogelijkheden
Potentiële groei en variatie
Pedagogische onderbouwing kan, zonder veel extra kosten, de woonomgeving speelser maken. Dat begint bij uitdagen tot spelen, maar moet gevolgd worden door blijvende interesse; pas wanneer je kinderen geboeid kunt hóuden is een speelontwerp echt waardevol. Op lachspiegels bijvoorbeeld raken kinderen snel uitgekeken. Springstenen blijven leuk, omdat iedere leeftijd daarop steeds nieuwe kunsten kan uitproberen. Om de speelse mogelijkheden op één plek voor verschillende kinderen lang en vaak boeiend te houden, is ‘potentiele groei en variatie’ nodig.
Praktijk: gemeente wil wel, maar kan meer
Met deze uitgangspunten bekeken professionals, tijdens een excursie van Platform Ruimte voor de Jeugd op 21 september de Almeerse Poortwijken Columbus en Homerus. Het Columbuskwartier geeft een voorbeeld van goede bedoelingen, uitgevoerd met én zonder begrip voor wat kinderen boeit. In het Homeruskwartier staat alles helaas nog zonder kinderschoenen.
Suggesties voor het Columbuskwartier
Het Columbuskwartier is kindvriendelijk. Een klok, bovengrondse regenwaterafvoer, door kinderen gemaakte gevelstenen, pluktuin en bordjes met verhaalsuggesties zijn inspirerende vondsten. Het autovrije kinderpad in de wijk is geweldig idee om zelfstandig schoolgaande kinderen, onderweg iets te laten doen. Goed idee is ook de 'kinderbrug’ naast de grote mensen brug. Maar meer verrassende toevoegingen zouden veel resultaat kunnen hebben.
1. Een slingerend pad - inclusief ingebakken verrassingen - langs speelplekken voor verschillende leeftijden.
2. Veilige plekjes voor peuters
3. Klauteren en verstoppen voor kleuters
4. Competitie voor middenbouwers
5. Avontuur voor bovenbouwers.
6. De inrichting van de pleintjes onderweg is te mager: meer en andere keuzes kunnen spelen op de route helpen stimuleren.
7. Jammer dat de kinderbrug geen doorkijkjes heeft en de helling van de brug te steil is voor kleine kinderen met fietsjes.
Luisteren naar signalen
In de naastgelegen Homeruswijk bleek überhaupt weinig aan kinderen gedacht. Bij de inrichting van de openbare ruimte zijn ‘bewonerswensen’ meegenomen. Kinderen horen blijkbaar niet tot de bewoners. Hier stond het recht van de bewoners voorop om hun eigen kavel binnen de aangegeven lijnen in te kleuren. Ze bouwden hun grond meer dan vol. Geen ruimte voor tuinen, balkons moesten volstaan. Almere kán weten hoe ze in deze wijken speels kunnen maken. In een andere wijk werd het speeleiland Speel-mere gerealiseerd, met pedagogische onderbouwing. Signalen uit de ene wijk, die de volgende wijk niet bereiken.
Meer pedagogische en culturele onderbouwing
Pedagogische onderbouwing kan meer groen opleveren, meer verstopplekken en speelse aanleidingen met begrip voor rauwers, douwers, bouwers en schouwers
, jongens én meisjes, in verschillende leeftijden. Meer aandacht voor sociaal, motorisch, functioneel en constructief spel. Weten van verschillende kinderen met bijbehorende speelinteresses, passend bij cultuur, betekent bijvoorbeeld dat ontwerpers weten - en begrijpen - dat betrokken Marokkaanse moeders een omheinde speelplek wensen en geen open ruimte met een ‘moederbankje'. Waarom kleine pleintjes soms beter werken dan grote. Waarom peuters op andere plekken, anders spelen dan kleuters.
1 Informatie over rauwers, douwers, schouwers en bouwers is o.a. te vinden in 'Het speelboek….eerste hulp bij het leuk houden van spelen'. Zie de boeken op www.speelgoedadvies.nl .
Zie voor meer informatie www.speelgoedadvies.nl
Reactie toevoegen